حضرت در روز موعود وارد مسجدالحرام می شود. دو رکعت نماز رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم به جا می آورد و پس از دعا به درگاه خداوند به نزدیک کعبه رفته و با تکیه بر حجرالاسود رو به جهانیان کرده و نخستین خطبة تاریخی خود را می خواند.
حضرت پس از حمد و سلام و صلوات بر آستان پیامبر اکرم و خاندانش چنین می فرماید:
«ای مردم! ما برای خداوند، از شما یاری می طلبیم و کیست که مرا یاری کند؟
آری، ما خاندان پیامبرتان محمد مصطفی(ص) هستیم و نزدیکترین مردم نسبت به خدا و ایشان.
مگر خداوند متعال در قرآن نفرمود: (به راستی که خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید.... )
(آل عمران، آیه 33)
من بازمانده آدم، ذخیره نوح، برگزیده ابراهیم و عصاره وجود محمّد مصطفی(ص) هستم.
هرکه امروز کلام مرا می شنود، او را به خداوند متعال قسم می دهم که به غایبان برساند، به حق خداوند متعال و رسول گرامی اش و حق خودم، از شما می خواهم به ما رو کنید که حق خویشاوندی رسول خدا را بر گردن شما دارم.
شما ما را در مقابل آنها که به ما ظلم می کنند، حمایت کنید که اهل باطل به ما دروغ بستند.. از خدا بترسید و خدا را دربارة ما در نظر داشته باشید. ما را خوار نکنید، یاریِمان کنید تا خداوند متعال شما را یاری کنید.»
سپس حضرت دستهایش را به آسمان بلند کرده و با دعا و تضرّع، این آیه را به درگاه الهی عرضه می دارد: «امّن یُجیبُ المُضطَرّ اذا دَعاهُ و یَکشِفُ السُّوء»
منبع: الغیبة للنّعمانی ص121
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
